تکنیک‌های حرفه‌ای ساپورت‌گذاری برای جواهرات ظریف در چاپ سه‌بعدی

1. انتخاب زاویه چاپ مناسب (Tilt 30–45 درجه)

• چاپ قطعه به صورت عمودی باعث ایجاد سطوح ناصاف و ساپورت‌های زیاد می‌شود.
• زاویه ایده‌آل برای انگشترها یا قطعات گرد معمولاً بین ۳۰ تا ۴۵ درجه است.
• این زاویه باعث می‌شود ساپورت‌ها در ناحیه زیرین و غیرمرئی قرار گیرند و نیاز به پرداخت کمتر شود.

2. استفاده از ساپورت با ضخامت متغیر (Variable Support)

• از ساپورت‌های نازک (0.15 تا 0.3 میلی‌متر) برای نقاط حساس استفاده کنید.
• برای قطعات سنگین یا بخش‌های مرکزی، ساپورت ضخیم‌تر با بیس پایدارتری نیاز است.
• نرم‌افزارهایی مانند Chitubox Pro، Lychee یا Asiga Composer، BellSupport، Matrix قابلیت تنظیم ضخامت ساپورت دارند.

3. اجتناب از تماس ساپورت با سطح بیرونی تزئینی

• ساپورت نباید به سطح سنگ‌خور، طرح‌های فلیگری یا منبت متصل شود.
• محل ساپورت باید در زیر قطعه یا سطوح غیرقابل دید قرار گیرد تا رد ساپورت پس از ریخته‌گری قابل مشاهده نباشد.

4. استفاده از ساپورت دستی در کنار ساپورت اتومات

• ساپورت‌گذاری ۱۰۰٪ اتوماتیک معمولاً مناسب جواهر نیست.
• ابتدا با ساپورت اتوماتیک شروع کنید، سپس به صورت دستی ساپورت‌ها را بازبینی و در صورت نیاز ویرایش کنید.

5. تقویت ساختار قطعه با “Cross Supports”

• استفاده از ساپورت‌های ضربدری (Cross Bracing) باعث افزایش پایداری چاپ می‌شود.
• به ویژه برای قطعات بلند یا باریک مثل آویز یا قسمتی از انگشتر که از بدنه دور است بسیار مؤثر است.
• 6. آزمایش با Resin و پرینتر خاص خودتان
• برخی رزین‌ها (مثل BlueCast X-One یا PowerResin Wax) نیاز به ساپورت قوی‌تری دارند.
• برخی پرینترها (مانند Asiga Max یا Phrozen Sonic Mini 8K) از ساپورت‌های نازک‌تر به خوبی پشتیبانی می‌کنند.